مشاوره حضانت فرزند
همه چیز در خصوص حضانت فرزند را در مقاله زیر با دقت مطالعه کنید و در صورت نیاز به دریافت راهنمایی بیشتر و رفع مشکلات پیش آمده در این خصوص با ما تماس بگیرید 6 - 02170705945
مواد ۱۱۶۸ الی ۱۱۷۹ قانون مدنی ایران از حضانت و نگهداری و تربیت فرزندان می گوید ، حق و تکلیف پدر و مادر ، نگهداری اطفال هم حق و هم تکلیف پدر و مادر است .
اشخاص عهده دار حضانت فرزند :
1- افراد عهده دار حضانت و نگهداری فرزند دختر و پسر، در درجه اول، والدین آن ها هستند. در واقع، این امر، حق و تکلیف آن ها می باشد. اما، زمانی که موارد سلب حضانت وجود داشته باشد یا هردوی آن ها فوت کنند و به هر علتی، در دسترس نباشند، اشخاص عهده دار حضانت، دیگر، والدین فرزند، نخواهند بود.
2- در صورت وجود موارد سلب حضانت که شامل داشتن مصادیق انحراف اخلاقی یا رفتارها و اعمال خلاف مصلحت طفل، همچنین، جنون و ازدواج مجدد مادر می باشد یا در صورتی که والدین، به هر علتی در دسترس یا در قید حیات نباشند، اشخاص عهده دار حضانت، در ابتدا، جد پدری آن ها یا وصی منصوب بوده و در صورت نبود این افراد یا عدم صلاحیت آن ها، جد مادری یا هر شخصی که دادگاه تعیین کند، خواهد بود.
حق حضانت در صورت جدایی زن و مرد :
ممکن است زن و شوهر به هر دلیل جدا از هم زندگی کنند ولی طلاق هم نگرفته باشند و یا حتی طلاق انجام شده باشد ؛ در اینجا حضانت فرزندان تا پایان ۷ سالگی با مادر است و بعد از آن با پدر است. بنابراین حتی قبل از طلاق، دادخواست حضانت، سلب حضانت و ملاقات فرزند در دادگاه ها پذیرفته می شود.
ماده ۱۱۶۹ قانون مدنی: برای نگهداری طفلی که ابوین او جدا از یکدیگر زندگی می کنند، مادر تا سن هفت سالگی اولویت دارد و پس از آن با پدر است .
تبصره – بعد از هفت سالگی در صورت حدوث اختلاف ، نگهداری طفل با رعایت مصلحت کودک به تشخیص دادگاه می باشد.
سلب حضانت (موارد زوال حق حضانت)
۱ – ماده ۱۱۷۰ قانون مدنی : « اگر مادر درمدتی که حضانت طفل به او است مبتلا به جنون شود یا به دیگری شوهر کند حق حضانت با پدر خواهد بود.» پس جنون یا شوهر کردن مادر (ازدواج مجدد) موجب سلب نگهداری است
۲ – ماده ۱۱۷۳ قانون مدنی: «هر گاه در اثر عدم مواظبت یا انحطاط اخلاقی پدر یا مادری که طفل تحت حضانت اوست، صحت جسمانی و یا ترتیب اخلاقی طفل در معرض خطر باشد، محکمه می تواند به تقاضای اقربای طفل یا به تقاضای قیم او یا به تقاضای رئیس حوزه قضائی هر تصمیمی را که برای حضانت طفل مقتضی بداند, اتخاذ کند. »
موارد ذیل از مصادیق عدم مواظبت و یا انحطاط اخلاقی هر یک از والدین است :
اعتیاد زیان آور به الکل, مواد مخدر و قمار. _اشتهار به فساد اخلاق و فحشا
ابتلا به بیماریهای روانی با تشخیص پزشکی قانونی.
سوء استفاده از طفل یا اجبار او به ورود در مشاغل ضد اخلاقی مانند فساد و فحشا, تکدی گری و قاچاق.
تکرار ضرب و جرح خارج از حد متعارف .